Na maanden niet bloggen, kom ik nu toch binnen met een BANG! Ik ben namelijk verhuisd naar toch wel de populairste stad van onze zuidelijke buren: Antwerpen. Vandaag vertel ik jullie alles over deze spannende wending in mijn leven.
Hoe dan?
Zoals menig HBO-student weet, ben je in je derde of vierde jaar verplicht een beroepsvoorbereidende stage te volgen. Toen de drukte van mijn studie tegen het einde van het afgelopen studiejaar begon af te nemen, begon ik hard met het zoeken naar interessante en vooral leuke vacatures op redactie gebied. Daar kwam ik een hele leuke vacature tegen, met een kantoor in zowel Nederland als België. Na het hele sollicitatieproces (je kent het wel, e-mail versturen, wachten op antwoord, bla bla) werd ik uitgenodigd voor een sollicitatiegesprek. Via Skype. Dat was een unieke ervaring, mag ik zeggen. Je kan de persoon in kwestie geen hand geven en je kan ook de omgeving waarin je straks - waarschijnlijk, als je bent aangenomen - gaat werken niet zien. Algauw bleek dat het kantoor in Nederland een "thuis"kantoor inhield. Daarmee bedoel ik: ik zou vanuit thuis in Nederland gaan werken en worden begeleid via Skype. Dat vond ik geen prachtig plan en dus stelde mijn stagebegeleidster voor om voor vijf maanden naar Antwerpen te verhuizen zodat ik gewoon op kantoor kan werken én mee kan naar alle evenementen. Je begrijpt dat ik toen dacht 'waarom ook f*cking niet?'.
En toen?
Vanaf dat moment was het een whirlwind van regelen, e-mailen en winkelen. Ik moest mijn stageplan voorleggen aan mijn SLB'er, formulieren laten ondertekenen door het International Office, mijn stagebegeleidster op de hoogte houden van de vorderingen en all that jazz. En toen kwam er een klapper: ik was te laat voor het aanvragen van een Erasmus beurs. En dan baal je. Sinds dit jaar ben je verplicht om vóór 1 juni de aanvraag formulieren voor een Erasmus beurs in te vullen en op te sturen. Helaas kreeg ik pas óp 1 juni reactie op mijn sollicitatiebrief en was er op dat moment nog geen plan om naar Antwerpen te verhuizen. Ba-luh. Toch gaf ik de moed niet op. Met of zonder beurs, ik moest en zou deze stage gaan doen. Dus, ging ik verder met het regelen van een kot, zoals ze dat hier in België noemen. Na waarschijnlijk alle studentenkot-websites afgespeurd te hebben, moest ik uiteindelijk toch een lijst maken met kamers die ik daadwerkelijk wilde bezichtigen. Dat lijstje werd erg kort, met maar drie kamers. Ik ging samen met mijn ouders op een woensdag richting Antwerpen om de kamers te bekijken. Mét resultaat. Na het tekenen van het contract en de (minder leuke) waarborg en vaste kosten te betalen, had ik een studio (daarover later meer!) midden in Antwerpen. Lucky girl!
En nu?
Afgelopen dinsdag woonde ik precies één week op mijzelf in Antwerpen. Het is best raar, verhuizen naar een onbekende stad waar je écht helemaal niemand kent én voor het eerst op jezelf gaan. Toch heb ik het tot nu toe aardig naar mijn zin. Ik ben makkelijk in staat mezelf te vermaken. Dat scheelt al een hoop. Al wandelend en fietsend probeer ik de stad te ontdekken die voor de komende vijf maanden mijn thuis moet zijn. Ik heb al aardig wat gezien, maar probeer de hoogtepunten (en de toeristische trekpleisters) te bewaren voor de weekenden dat mijn familie en vrienden langs komen.
Binnenkort zal ik jullie een kijkje in mijn studio geven en meer vertellen over mijn stage. Stay tuned!
Liefs, Priscilla
Leuk, ik ben benieuwd!
BeantwoordenVerwijderenxoxo
www.its-dash.com